Πώς ένας υπερυπολογιστής της NASA γλυτώνει χρόνο, χώρο και χρήμα
Τα διαρκώς εξελισσόμενα software κάνουν την καθημερινότητά μας ευκολότερη σε όλους σχεδόν τους τομείς.
Εκτός όμως από τα προφανή, τα software συνεχίζουν να δουλεύουν στο παρασκήνιο γλυτώνοντας χρόνο και χρήμα για πολίτες, οργανισμούς και επιχειρήσεις.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η NASA. O αμερικανικός οργανισμός εξερεύνησης του διαστήματος αξιοποιεί εδώ και δεκαετίες τις πιο προηγμένες δυνατότητες της Πληροφορικής, και επιστρατεύει υπερσύγχρονο λογισμικό σε όλους τους τομείς δραστηριότητάς του.
Ο βασικότερος λόγος είναι ότι το λογισμικό επιτρέπει τη μετάβαση από τα φυσικά πειράματα σε μια διαδικασία ψηφιακών δοκιμών. Με λίγα λόγια, η προσομοίωση μιας διαδικασίας μέσω υπερυπολογιστών ευνοεί την πρόοδο, αφού όπως είναι λογικό, οι δοκιμές σε υπολογιστικό περιβάλλον μπορούν να πραγματοποιηθούν συχνότερα, ταχύτερα και με υποπολλαπλάσιο κόστος.
Από τα σχέδια στο χέρι στον ψηφιακό προσομοιωτή
Στο, όχι και τόσο μακρινό, παρελθόν, το προσωπικό της NASA θα έκανε χιλιάδες χειρόγραφα σχέδια στο χαρτί, προκειμένου να ελέγξει τη ρευστοδυναμική των μηχανών και την αεροδυναμική των αεροσκαφών της. Αφού ολοκληρωνόταν αυτή η χρονοβόρα διαδικασία, θα έπρεπε να δοκιμάσουν τις κατασκευές τους σε ειδικές αεροδυναμικές σήραγγες, προκειμένου να μελετήσουν τις επιπτώσεις του αέρα και της κίνησης πάνω τους.
Όπως εύκολα καταλαβαίνεις, κάθε λάθος που διαπιστωνόταν, θα έπρεπε να επιδιορθωθεί πρώτα στο χαρτί, στη συνέχεια στο φυσικό μοντέλο που δημιούργησαν, και βέβαια όλη η διαδικασία θα έπρεπε να ξεκινήσει από την αρχή.
Τι αλλάζει το ειδικό λογισμικό προσομοίωσης της υπολογιστικής ρευστοδυναμικής (CFD); Τα πάντα!
Πτήσεις προς το μέλλον
Πλέον, οι μηχανικοί και οι σχεδιαστές της NASA μπορούν να δοκιμάζουν την αεροδυναμική των σκαφών της μέσω ειδικού λογισμικού που τρέχει σε έναν πανίσχυρο υπερυπολογιστή, στο οποίο προσομοιώνονται όλα τα στάδια της διαδικασίας, επιτρέποντας παράλληλα διορθώσεις και αλλαγές. Η προσομοίωση μειώνει τα σφάλματα κατά τουλάχιστον 40% συγκριτικά με τα υπάρχοντα μοντέλα.
Έτσι, ενισχύουν την ασφάλεια των μελλοντικών πτήσεων, μειώνουν την κατανάλωση καυσίμου, ελαχιστοποιούν τις ρυπογόνες εκπομπές αλλά και τον θόρυβο. Παράλληλα, καθιστούν ευκολότερη τη δοκιμή αεροσκαφών με διαφορετικό σχεδιασμό: πιο πλατιά φτερά, πιο μυτερό ρύγχος, κινητήρες άλλου τύπου και σε άλλη θέση, και πολλά ακόμη.
Εκατοντάδες ή και χιλιάδες σχέδια μπορούν και να δοκιμαστούν σε λίγο χρόνο σε απειροελάχιστο συγκριτικά κόστος προτού υλοποιηθούν, ενώ η NASA εξοικονομεί εργατοώρες και τεράστια ποσά που μπορεί να διαθέσει σε άλλους σκοπούς. Και κάπως έτσι, το έξυπνο λογισμικό και η νέα γενιά super-computers μας οδηγεί στη νέα εποχή των πτήσεων.
Πηγή: Singularity University
